این سر شب‌زده، ای کاش به سامان برسد            قـصۀ هجـر من و مـاه به پـایـان برسد

حال آن تشنه که با یاد تو سیـراب شود            مثل این است که در دشت به باران برسد

کـاش با دیـدن تو جـان بـدهـم آقـا جـان            قبل از آنی که ز هجرت به لبم جان برسد

گر مـقـدّر شـده، آیـد به سـراغـم اجـلـم            سبـبی ساز که در شام غـریـبـان برسد

و پس از مرگ بیا جانِ عمو لطفی کن            پیـکـرم تا حـرم ساقی عـطـشـان برسد